Recep
GÜLER'i Yakınları, Yoldaşları Anlatıyor:
Recep GÜLER İçin: Emekçi Bir İnsan
Recep GÜLER'le cezaevinde
tanışmıştık. Cezaevine gittiğimde çok kötü bir ruh hali içindeydim. Tabii insanlarımız
bu konuda bana sürekli yardım ediyor, içinde bulunduğum durumdan sıyrılmam için
yardımcı oluyorlardı. Bu çabalar içerisinde Recep yoldaş da kendine düşen sorumluluğu
fazlasıyla yapar ve herkesten daha fazla yardımcı olmaya çalışırdı. Sürekli
olarak konuşur ve de sürekli olarak bizzat bir şeyler üretirdi.
Cezaevindeki kitaplığımızdaki kitaplarımızı ciltleme
işini Recep yoldaş üstlenmiş, itina ile bu işi yapıyordu. Bunları yaparken
dikkatle izler, nasıl yaptığını kavramaya çalışırdım. Yaparken sanki kendini o
işe kaptırır, işin bir parçası olurdu. Gece gündüz demeden durmadan çalışır,
hiç bir gün olsun yakınmaz, her konuda de emekçiliğini gösterirdi. “Bulunduğun
yerde bir değer bırakmalısın, orada izini taşıyacak, seni simgeleyecek bir
şeyler yapabilmelisin" derdi. Bunu pek anlamamıştım o zaman. Kısa
bir süre sonra tahliye olmuştum. Sonra yeniden tutuklandım ve yine aynı
cezaevine geldim. Tabii artık cezaevini biliyorduk az çok kısa bir süre sonra
gazeteden Recep yoldaşın adını kayıplar arasında görünce birden içim burkuldu.
Sana da mı yaptı alçaklar bunu dedim. Ne zaman kitaplıktan kitap alsam, hep
aklıma Recep yoldaş geliyordu. Çünkü kitaplık baştan sona onun emeği ile
donanmış ve tüm kitaplarımızı en güzel şekilde düzenlemişti. Ve kimi zaman
insanlarımıza "Bak bu kitapları Recep yoldaş ciltlemiş, bizim daha iyi
kullanmamız için bu hale getirmişti" derdik. O zaman Recep yoldaşın ne demek
istediğini anlamıştım. Demek ki insan emeğini harcarken kalıcı bir şeyler
bırakmalı ve insanlar bir şeyleri anlatırken hep onun emekçiliğini örnek
gösterebilmelidir.
Sen rahat uyu yoldaş, senin ve yoldaşlarımızın
hesabını soracağız.